با هم حرف می زنیم!

من این روزها یکی از قشنگ ترین احساسات مادری رو هم دارم تجربه می کنم! شما که داری شیر می خوری، وقتی که تقریباً سیر شدی و آخرای خوردنت هست من که باهات حرف می زنم یه دفعه سرت رو میاری بالا و من رو نگاه می کنی و می خندی و شروع می کنی به حرف زدن! من هر چی می گم جواب می دی و من دیگه می میرم از ذوق!!!! یه کم شیر می خوری و با حرفای من می خندی و حرف می زنی و باز یه کم شیر می خوری و دلبری می کنی و من دیگه غش می کنم واسه اون لحظه ها!

خیلی وقته که من دیگه به صورت دراز کشیده به شما شیر می دم. اوایل چون برای خودم راحت تر بود این کار رو می کردم ولی الآن دیگه تو هم واقعا این حالت رو دوست داری و ترجیح می دی، چند بار خواستم نشسته بهت شیر بدم غرغر کردی. وقتی دراز کشیدیم تو کنترل بیشتری روی خوردن خودت هم داری و هر وقت بخوای راحت تر جدا می شی و یه نگاه به دور و بر می ندازی و دوباره شروع می کنی. به اضافه اینکه چون منم راحتم عجله ای برای تموم شدن شیرت ندارم حسابی کیف می کنیم دیگه!