تلاش؟

یکی از راه هایی که بچه های عزیز دل تشویق بشن به حرکت به هر صورتی اینه که یک اسباب بازی خارج از دسترسشون بگذارین و تلاش کنن که برشون دارن!

امروز شما داشتی بازی می کردی و هی اسباب بازیت رو می انداختی و خودت یه غلت می زدی و برش می داشتی و دوباره بازی می کردی. یکبار که از دستت افتاد من برای اینکه چهار دست و پا رفتنت رو تقویتی کرده باشم یه من با فاصله ازت گذاشتمش. سه بار برگشتی نگاهش کردی و یه کم چرخیدی ولش کردی و برگشتی و پاهات رو کردی توی دهنت و شروع کردی آواز خوندن!!!! 

البته دیشب دیدیم که شما سعی می کردی که چهار دست و پا حرکت کنی و روی دست ها و پاهات هم خوب بلند می شدی ولی تا می خواستی حرکت کنی یه کوچولو دنده عقب می رفتی و ولو می شدی خیلی جالبه که اول دنده عقب شما نی نی راه می افته ها!!!

یک چیز دیگه هم که من عاشقش هستم تاتی کردن شماست! چند وقتیه که دست هات رو که می گیریم می تونی یواش یواش با کلی بازی قدم برداری. البته هنوز اصلا نمی تونی بدون کمک وایسی! ولی خیلی کیف می ده که دو نفر روبروی هم بشینن و شما با تاتی بازی خودت رو بینشون قل بدی!

البته من عاشق حرکتت با روروئکت هم هستم به شدت. خیلی با مزه و سریع دیگه باهاش حرکت می کنی و هر جا که صدا می شنوی خودت رو می رسونی!!! واقعا حرکت سریعت توی روروئک خیلی خوردنیه!! خیلی خوشحالم که خام حرف هایی که در باب خوب نبودن روروئک شنیده بودم نشدم. شما اگه این روروئک رو نداشتی کلی از لذت های زندگی کم می شد و خیلی کمتر می تونستی حرکتی داشته باشی. خیلی قشنگ با روروئکت همه چیز رو بررسی می کنی و هر تغییری رو فوراً متوچه می شی. یعنی مثلا اگه یک چیز اضافه گوشه ی اتاق بگذاریم اول از همه با روروئک مستقیم می ری سراغ اون و بررسیش می کنی! یا امروز موقع آشپزی چراغ توی فر رو روشن کرده بودم در یک چشم به هم زدن دیدم شما خودت رو رسوندی جلوی فر و داری توش رو بررسی می کنی!!! اول یه خوده خواستم نشون بدم که فر خیلی داغه و نباید نزدیکش شد و این کار رو هم کردم ولی بعد دیدم خدا رو شکر از بیرون هیچ حرارتی نداره و اصلا یه قفل ایمنی هم داره و دیگه چندان سخت نگرفتم!

---

شما در اوقات فراغتت در روروئکت هم حرکات سرگرم کننده ای برای خودت پیدا می کنی!!!