اراده

امروز برات کمی موز خرد کردم  تا کم کم یاد بگیری که خودت برشون داری و بخوری ولی شما چندان استقبالی نکردی!

ولی مطمئنم شما راه و چاه خوردن مناسب رو خودت خوب یاد می گیری. مثل وقتی که از توی لیوانت خیلی خوشگل و مستقل یک نفس آب پرتقال می خوری چون عاشقش هستی!! تازه گاهی وقتی که تموم می شه گریه هم می کنی...

شما همه چیز رو بررسی می کنی زود و دنبال یه چیز جدید می گردی! اون جنگل بیچاره ت رو هم که یه روزی توش مثل یک موش کوچولو می خوابیدی و به دار و درختش زل می زدی

حالا توی یه چشم به هم زدن به این روز درمیاری!!!

دی وی دی های آموزش خواندن رو هم شما چندان جلوش بند نمی شدی. گفته بودم که بیشتر فیلم هاش رو نگاه می کنی و در فاصله ای که نوشته ها رو می نویسه شما خودت رو با یه چیز دیگه مشغول می کنی!؟ یعنی مثلا ۵ ثانیه حروف یک کلمه رو نشون و می ده و می گه که چیه بعد ۵ ثانیه فیلمش رو نشون می ده. شما توی اون ۵ ثانیه ها که کلمه رو نوشته و داره می خونه خودت رو با یه چیز دیگه سرگرم می کنی!!!!! بعد حدود ۱۵ دقیقه هم کلش رو تحمل می کردی و همیشه ۵ دقیقه ی آخرش می موند. چون باید یک ارتباط فعال باشه من شما رو توی بغل خودم می گرفتم همیشه تا اینکه چند روز پبش گفتم امتحان کنم ببینم توی صندلی خودت چی کار می کنی و دیدم بله ه ه ه ه! طبق روال شما توی بغل کلافه می شدین و توی صندلی خودت خیلی بهتر نگاه می کردی!!! یک نکته ی خوب دیگه هم اینه که الآن که تصاویرش برات آشنا شدی بعضی جاهاش لبخند می زنی باهاش و خوشت میاد!

پ.ن: امروز یک چیزی که نوشته بودم رو الهه جون داشتن دیدن و گفتن "دیگه" نه، باید بنویسی "دیگر"! گفتم دیگه روزگار اون جوری نوشتن هم داره سر میاد! وبلاگ نویسی چیزی که آورده اینه که تا جایی که ممکنه همون جوری که می گین بنویسین تا راحت تر بشه خوند. الهه جون می گن دیدم خیلی غلط املایی دارن! می گم اینا غلط املایی نیستن که! هر وقت آدم مثلا زال و ضاد و ظا رو با هم قاطی کنه یا غین و قاف رو اون می شه غلط املایی وگرنه این جوری نوشتن با تعمده!

حالا من اون حرف ها رو زدم ولی الآن هر "یه" و "بذارن" و "خوندن" ای و ... که می نویسم می گم نکنه حمل بر بی سوادی بشه و درستش می کنم!!!! پس یا ایها الناس بدانید و آگاه باشید که ما تعمداً (به جان خودم بعضی ها همین رو هم می نویسن تعمدن!!!) داریم زبان فارسی رو منحرف (و به نظر من روان تر!) می کنیم!