۱۰ ماهگیت مبارک عزیز دل

۱۰ ماه از حضور دلچسب تو گذشت مرد بزرگ ما!

تموم شدن ۱۰ ماهگی شما مصادف شد با تموم شدن ۳۰ سالگی بابایی. دیروز ظهر یکی از دوستان زنگ زد که به مناسب سال نو شام بریم بیرون و خلاصه همین جوری اتفاقی یک برنامه ی شام جور شد و منم به خانم گارسن اولش رفتم گفتم که ما دو تا تولد داریم یکی تولد ۱۰ ماهگی و یکی ۳۰ سالگی و یه کیک انتخاب کردم و شمع ها رو بهش دادم و گفت شامتون تموم بشه میاریم براتون. البته چون بابایی کمابیش در جریان بود چندان قضیه سورپرایزی نبود و بیشتر برای دوستامون سورپرایز شد!!!


بعد شما اول که یه کم مات و مبهوت بودی ولی بعد که تنها دوستت در اینجا اومد پیشت و با هیجان صحبت می کرد شما نه تنها از جا پریدی بلکه از صندلیت هم فرار کردی و اومدی تو بغل ما و تا آخرش هم برنگشتی به صندلیت!!! بعد دوست شما هم همش می گفت دانیال پاشو بیا دیگه!


موقع کیک و شمع  هم که شما حسابی محو بودی ولی جهت رفاه حال دوستان من دیگه گیر ندادم برای یافتن یک فیگور مناسب و گرفتن عکس تکی از شما و لذا امروز مجدداً دست به کار شدیم برای داشتن عکس تکی از شما در تولد ۱۰ ماهگیت.

بابایی هم که به شدت تو فکر این امتحان کذایی هست و تو مایه های تولد اصلا نمی بود امروز علیرغم تلاش های گسترده ی ما. لذا امیدوارم سال دیگه تولد شنگول تری بتونیم داشته باشیم!!

خلاصه بابایی تولدت مبارک و ممنون از همه ی زحمت هایی که برای ما می کشی و عشقی که نثار می کنی!

پ.ن: کلی سعی کردیم که یک عکس با دو تا دندون خوشگل شما و این بلوزتون (که می گه من دو تا دوندون دارم) بندازیم که نشد! و نه تنها که نشد بلکه شما همش این طوری بودی:

حالا من یک عکس از چند روز پیش می گذارم که خیلی دلم نسوزه!!!