مستقل می شویم!

از اونجایی که برنامه ی بابایی برای از خونه بیرون رفتن و اومدن به خونه اصلاً معلوم و منظم نبود و ما بارها و بارها در خماری عجیبی فرو رفته بودیم تصمیم گرفتیم زندگی رو مستقل از فعالیت های بابایی و خودمون برای خودمون بگذرونیم و دیدیم اینجوری هر چقدر هم بهمون فشار بیاد باز دلمون خوشه که خودمون از پس کارهای خودمون بر میایم و خدا این قدرت رو بهمون می ده! این جوری شده که من و شما داریم نهایت سعیمون رو می کنیم و خیلی هم موفق بودیم در این راه! این جوری بابایی هم راحت تره و با خیال راحت می تونه درسش رو بخونه و دغدغه ی دیگه ای نداشته باشه...

پ.ن: دانیال گلم اصلا منظورم این نیست که بودن با شما من رو خسته می کنه که من با جون و دل و یک دنیا عشق هر کاری رو برات انجام می دن و صدها برابر کاری که برات می کنم ازت عشق می گیرم پس هیچ منتی هم ندارم پسر شیرین و دوست داشتنی من ن ن ن ن